6 Eylül 2008 Cumartesi

Doğum Hikayem



20 Ağustos son kontrol için hastane çantamızı da alarak hastanenin yolunu tuttuk, NST sonucu ve muayene sonrası normal doğum hayalimiz suya düştü. Nadide hanım normal doğuma ½10 ihtimal verdi benim moral dipte tabi ağlamamak için kendimi zor tuttum, çünkü son iki hafta içerisindeki NST sonuçları yani kasılmalar normal doğumu göstermekteydi. Neyse efendim biz bu moral bozukluğu ve Nadide hanımın vermiş olduğu ½10 ihtimalle eve geldik. Daha önce de yazmıştım hep 20 Ağustosta doğacak gibime geliyordu veya kendimi öyle şartlandırmıştım. Bebişin kafası tam yerleşmemişti doktor bol ve hızlı yürü belki yerleşir dedi, hatta bu arada Mehmet hep dalga geçiyordu zıpla da çocuğun kafası yerleşsin diyeJ
Tarih 21 Ağustos Nebahat sabah erkenden kalkmış hatta hiç uyuyamamış vaziyet de oturmakta olduğu apartmanın 11. Katına kadar çıkıp inmekteJ Sebep: bebeğin kafası yerleşsin, bu yorucu merdiven temposundan sonra duş alıp biraz bir şeyler yiyip yürüyüş için kız kardeşiyle dışarı çıkar.

********************************
Saat 4:30 gibi parka indik kayınvalidem ve komşular vardı onlarla biraz sohbet ettikten sonra yürüyüş yoluna doğru yol aldık derken birden eve çıkmak istedim. Yukarı çıktık lavobaya gittim Kübra o sırada mutfaktaydı hazırladığımız yemeğe sos yapmaya çalışıyordu, yardım etmek isterken kaynar suyla elimi yaktım tam soğuk suya elimi tutarken ılık bişeyin boşaldığını hissettim, suyum gelmişti. Ne olduğumu anlayamadan bağırmaya başladım ‘Kübra sanırım suyum geldii’. Hemen Nadide hanımı aradım, sakin olmamı suyun gelmesiyle doğumun 24 saat içinde gerçekleşebileceğini ve en kısa zamanda hastaneye gitmemi söyledi. Mehmet’i aradım telaşlandırmadan hemen gelmesini söyledim. (Bu arada beklediğimden çok kısa bir sürede geldi)
Çantamızıda alarak Mehmet, Kübra ve kayınvalidemle yola çıktık. Su hala gelmekteydi bebeğim arada hareket ediyordu fakat korkuyordum suyu biterse diye, hastane bakırköyde ben başakşehirde oturuyorum yani biraz uzak bi mesafe ve trafik saati baba adayı dörtlüleri yakmış kornaya basa basa yol istemekte, bende sancı yok bağırmıyorum da yalnız öyle bir gidiyoruz ki o an orda doğuracakmışım gibi hissettim. Neyse efendim sağ salim hastaneye vardık hemen doğumhaneye aldılar ve Nst ye bağlandım, çok şükür ki bebeğimin kalp atışları normaldi. Ebe muayene etti ve açılma olmadığını bebeğin kafasının da yerleşmediğini söyledi Nadide hanımla irtibat halindelerdi telefonla sık sık haberdar etti.

********************************************
Normal doğum istediğim için sunni sancı vermek istediler, %10 luk ihtimali sonuna kadar değerlendirmek istiyordum kabul ettim. Garip bir sancı belim kopucak gibi oluyordu bu arada da sürekli dua ediyodum10 dakikada bir dozunu arttırarak dörtkez muayene etti ebe SONUÇ: Naz hanımın kafası yeteri kadar aşağı inmemişti, sezeryan için hazırlamaya başladılar. Üzülmüştüm elimde olmadan ağladım gerçi hep hayırlısı hangisiyse öyle olsun diye dua etmiştim, kısmet böyleymiş. Ameliyathaneye yolculuk başlamıştı herkese son bi kez baktım ve dua edin dedim sesim titreyerek. Mehmet ve ailem yanımdaydı hepsi hüzünlü gözlerle bana baktılar ,ağladım elimde olmadan. Aslında o anda çok şey söylemek isterdim belki son konumsam olabilirdi ama sesim titriyordu sadece dua isteyebildim.
Veeee ameliyathaneye girmiştim soğuk, buz gibi, sancım artmıştı. Doktorum yanımdaydı beni sakinleştirdi ona güveniyordum. Sohbete başladık. Anestezi uzmanı konuşturuyodu beni istersen epidural yapalım dedi istemem dedim, cinsiyetini ve isminin ne olucağını sordular, Naz dedim anestezi uzmanı tutturdu ece naz olsun diye o sancıyla tamam dedim kurtuluş yoktu çünkü.. En son yüzüme tuttukları cihazdan iğneler geldiğini hissettim suratıma ve gerisini hatırlamıyorum.
Ayılmıştım, sanırım asansördeydik, Mehmet ve annem yanımdaydı sadece seslerini duyuyordum ama cevap veremiyordum, müthiş bi ağrı hissediyodum tüm vücüdümda. Sonradan izledim kamera görüntülerini çok fena inliyomuşum ve bebeğim diye sayıklıyomuşum o arada Mehmet göz yaşlarımı siliyo ve annemde bebeğin iyi çok güzel bi kızın oldu diyor, tüm bunları izlerken tekrar yaşadım o anı ve çok ağladım neden bilmem..
İyiki varsın aşkım çok şükür ki yanımdaydın, İyi ki varsın annecim ve iyi k benim annemsin, iyi ki varsın kardeşim sen olmasan ne yapardım hala bile yanımdasın ve bana yardımcı oluyorsun. Sizi çok seviyorum.

***************************
Bebeğimi getirdiler kimseyi duymuyo ve görmüyodum bi o vardı onun sesi, kokusu, görüntüsü başka kimse yokmuş gibi.. Anlatılmaz, Rabbime şükürler olsun bi can bahşetti..
İsteyen herkese tattırsın bu duyguyu.. Ne güzel bir kelime değimli ANNEYİM ANNEYİM ANNE…

29 Ağustos 2008 Cuma

İlk kontrolümüz

Dün hastanedeydik, Afra naz'ın kontrolü vardı benimde dikişlerim alındı. Canım çok yandı ipi çekerken. Kötü durumda dikiş yeri, enfeksiyon riski var dedi Nadide hanım, antibiyotik verdi. Bandaj çıkarıldıktan sonra baktım dikiş yerine ağlamam geldi boydan boya bir kesik yarım insan olmuşum gibi, moralim çok bozuldu..

***************************
Afra naz bebek sarılığı olmuş, farketmiştik ama herkes geçer dedi, doktora gitme gereği duymadım ama sarılık karnına kadar yayılmış deyince doktorumuz çok korktum çünkü bacaklara inince müdahale ediyolar, mavi bir ışık veriliyormuş. Tahlil istedi doktor, topuğundan kan aldılar çok ağladı bebeğim o ağlayınca bende ağladım dayanamadım ilk defa öyle ağladı çünkü içini çeke çeke..

*************************
İşitme testi yapıldı, bi problem yok elhamdülillah. Tahlil sonucunda doktorun gördüğü kadar sarılık çıkmadı, şimdilik tedaviye gerek yokmuş çok şükür.İlk dışarı çıkmamızdı, Naz kızım uslu durdu. Şimdilik bu kadar akşama doğum hikayemi yazıcam inşallah fazla oturamıyorum dikiş yerleri acıyooo...

27 Ağustos 2008 Çarşamba

babası ve Naz kızının kavuşma anı...

Rüya Aleminden Dünyaya...

21.08.08 tarihi itibariyle bir mucizenin annesiyim..

*********************
Hala rüyada gibiyim, bugün 6. günümüz Naz kızımla.. Tarif edlmiycek bi duygu, Rabbime şükürler olsun sağlıklı sıhhatli bi evlat bahşetti bize elhamdülillah.. İsteyen herkese bu duyguyu tattırsın inşallah. Kelimeler yetmicek zannediyorum şu anda yazarken, ne yazıcamı bile bilmiyorum aslında, garip bir duygu karmaşası içerisindeyim.. Doğum hikayemi biraz toparlandıktan sonra yazıcam şu an heyecandan teferruatları atlayabilirim:)

********************
Merak edenlere: doğum sezeryan oldu maalesef, kızım 3kg 200gr ve 52cm boyunda doğdu..

20 Ağustos 2008 Çarşamba

38+2

Yazamadım bayadır, Mehmet'in sürekli laptopla işi olduğu için yanında götürüyor. Şiştim iyice ayaklarım kütük gibi oldu artık hareket etmektede çok zorlanıyorum, üst bedende bişey yok fakat ayaklarım ve bacaklarım fena durumda.



****************************



Bugün kontrolümüz vardı. Son kontrolümüz olcağını zannederek hata ve hatta doğum çantamızıda yanımıza alarak düştük sabahtan hastane yollarına, bende de bi rahatlık sormayın gitsin ne sancı var ne kasılma. NST de de ne kasılma çıktı ne sancı, dolayısıyla normal doğum suya düştü galiba. Naz hanım hakkaten de naz yapıyor sanırım kafası yerleşmemiş hala, problemimiz bu yani.. Hiç aklıma bile gelmezdi böyle bir ihtimal, yürümekten ayaklarım kütük oldu ama hanımefendi de tık yok.. Çok üzüldüm Nadide hanım böyle söyleyince, %10 ihtimal var artık normal doğuma ama Rabbim büyük içim de gene de bir umut var. Sezeryan acısını fıtık ameliyatından biliyorum ve istemiyorum tabiiki, herşeyin hayırlısı önce bebeğimin sağlığı. Nadide hanım istersen ve sıkıldım diyorsan alalım hemen sezeryana dedi kocaman bir hayır dedim beklicem!. Pazartesi'ye kadar beklicez artık bu %10luk ihtimali herşeyin hayırlısı.



*****************************

Suyu iyi, boyu kilosu da iyi maşallah.. Sancı beklemekteyiz artıkın. Gel bebeğim bekliyoruz senii.

7 Ağustos 2008 Perşembe

MUTLUYUM...

Mutluyum çünkü hiç beklemediğimiz bir şey oldu galiba doğumumuz normal olucak(inşallah). Hala inanamıyorum tabiiki hayırlısı hangisiyse öyle olsun diyorum hala ama normalden yanaydım hep, pek ihtimal kalmamışıtı malum tansiyon problemimizde çıkınca ortaya ve fıtık ameliyatından miras kalan dikiş olunca kesin gözüyle bakıyoduk sezeryana.. Rabbim büyük hep hayırlısı hangisiyse bebeğim içinde benim içinde öyle olsun diye dua ettim ,elhamdülillah..

***********************
Veeeee ikince bomba doğumu 10 gün içinde falan planlıyor doktorumuz, kızımızın durumu iyi 3kg 200gr olmuş maşallah subhanallah. Nadide hanım fazla kilo almamasından yana normal olması açısından sağlıklı olsunda inşallah ama genede her anne gibi bende tombiş olmasını isterim. Bu hafta gerçekten çok iyi beslenmem şart 3,5kg dan aşağı olmasını da istemiyorum çünkü..

***********************
Sabah akşam yürüyüş dedi doktorumuz, anneme söylüyorum zorlamı doğurtacak diye gülüyo birazcık öle olcak galibaaa.. Yürüyüş ve ılık duş bebeğin kafasının tam aşağı inmesini destekliycek yani.. Uyguluycas artıkın. Naz kızımın yüzünü fazla göremedik bu sefer kordon tam yüzünün önündeydi bu beni biras endişelendirdi fakat Nadide hanım bir problem teşkil etmediğini söyledi.
Kız kardeşim Kübra bende çok şükür ki yalnız değilim gerçi garibim öss stresini atamadan burda Nebahat stresini yaşıyor:) Kardeş iştee..

**********************
Dün hastane dönüşü Naz hanıma cicikler aldık Mehmetle, babaya bi heyecan geldi cicileri görünce onu da alalım şunuda alalım benden daha heyecanlı sanki.. Kızına bi etekler aldı kii sormayın renkli renkli. Akşama eklicem fotolarını. Yavaş yavaş hazırlıklarımız tamamlamaya çalışıyoruz artık sayılı gün kaldı yaniii. Odamız biras geç gelcek ama napalım hayırlısı olsun. Beşiğimiz annaneden bu akşam getircekler merak ediyorum çokkk.