36. Hafta İtibariyle

Çok ama çooook uzun bir aradan sonra.... En son 4,5 aylıkken yazmışım buguün itibariyle 9. ayımıza girmiş bulunmaktayız. bu arada neler yaptık kısa kısa bahsetmek istiyorum.



***********************

5. ayımız rahat geçti hareketleri başlamıştı artık bebitomun, birgün evde yalnızken meleğin sürekli sabit bir hareketle bi noktaya vurduğunu farketmiştim meğerse hçkırıyomu bizim kızz.Baya korkutmuştu beni.



***********************

6. ayımızda artık yavaş yavaş ciciler alamaya başladım. Hareketlerini daha da yoğun hissediyordum. Doktor kontrollerimz de iyi gitti bu ayda..



***********************

7. ayımızda bir erken doğum tehlikesi atlattık. Bendeniz rahat durmayarak ev temizliğine giriştim, sabah kalktğımda kendimi çok hafif hissediyodum giriştim işe o oda senin bu oda benim dinlene dinlene yapmaya başladım. Bi ara belim fazlasıyla ağrıdı ve gece kasılmalar başladı.

Tam olarak adlandıramadım ağrıyı önce, şiddetlendi geçmesini beklerken uyumusum. Sabah uyandığımda karnım yamuktu ve çok sertti bi tarafa toplanmıştı bebitom ve hareket etmiyordu çok korkmuştum kelimelere bile dökemiyorum eğer bişey olsaydı kendimi hiç affetmezdim. Hemen doktoru aradım 'hiç vakit kaybetme bin taksiye gel' dedi. Mehmeti aradım o da hemen gelemiceni sölemez mi. Neyse yaklaşık 3 saat sonra falan doktorun yanındaydık beni görünce gözleri büyüdü kızdı nerde kaldın diye.. Veeeeee korku dolu anlar doğumhaneye doğru yola çıktık korkudan bacaklarım titriyodu. Hemen NSTye bağladılar ve o korkunç masaya yatıp muayene oldum, donmuştum heralde şok geçiriyodum çünkü hazırlıksızdık .. Meleği çok küçüktü o zaman doğsa küvezde kalması gerekecekti. Kendimi yalnız hissettim o an Mehmet de dışardaydı almadılar. Neyseki korktuğum olmadı elhamdülillah.İdrar yollarında enfeksiyon çıktı ve tabiiki doktor anladın 'ne yaptın Nebahat' diye sordu. Temizlik diyebildim sadece bi aferin yedim ebeden de doktorumdan da.. Kazasız belasız atlattık artık fazla ayakta durmak yasaktı.



*******************************

8. ayımız ağır ve ağrılarla geçti. Artık bebitomun tam neresiyle vuruğunu hissedebiliyordum. Fazla hereketli zaten bi çok kez doktora sordum bazan çıkmak istercesine vuruyor çünkü, 'nörolojik durumunun iyi olduğunu gösteriyor' dedi. Bide annesinin karnı son bir ay itibariyle büyümüyor naapsın minik meleğimde sığmıyor tabi yani erken doğum olabilirmiş. Geçen hafta yani 35. haftamızda kontrolümüze gittik. NST de 5 dk da bir kasılma ve ağrı çıktı korktum 5dk da bir lafını duyunca doğuma alacaklar diye. Beklemediğimiz bişey oldu tansiyonum yüksek çıktı üstelik tuzlu yemememe rağmen. Bir de doktora iki kez burnumun kanadığını söleyince korku dolu gözlerle bana baktığını farkettim, kötüye işaretmiş üzülmemem, heyecanlanmamam ve stresden uzak durmam gerektiğini söyledi ani beyin kanaması riski oluyomuş. Korktum ama ölemekten değil bebeğimi görememekten zaten garip garip rüyalarda görüyodum bi acayip oldum. Bebeğim iyiydi çok şükür 3kg ve 49 cm boyundaydı maşallah subhanallah. Sabah akşam tansiyonumu ölçtürüyorum salı günü tekrar kontrolümüz var bu arada çok fena üşüttüüm zaten var olan bel ağrılarına bide vücut ağrıları ve ateş eklendi yine de elhamdülillah iyiyim bebeğim iyi olsunda ben iyileşirim nasıl olsa. Biraz daha sabret benim minik kızım biraz daha büyü öyle gel annene....